/
De onvoorwaardelijke liefde van het kerstkind

De onvoorwaardelijke liefde van het kerstkind

Vannacht is het weer zover. We vieren dat het kerstkind, dat een verandering aan de wereld kwam brengen, werd geboren.  

Het dubbele gevoel van kerstmis

Ik moet je zeggen dat ik vaak een dubbel gevoel bij kerstmis heb. De intentie van kerstmis is om vrede in de wereld te creëren. Waarom alleen met kerstmis? Hoezo een wapenstilstand in de kerstnacht in oorlogsgebieden? Hoe bizar.

Aan de andere kant is kerstmis een mooi feest om je bewust te worden van de verbinding tussen mensen. Niet alleen de mensen die je lief zijn maar met alle mensen om je heen. Het lijkt wel of we ons met kerstmis meer durven open te stellen naar anderen. Of onze harten wijder open durven te staan dan in de waan van de dag, waar het nog te vaak over winnen of verliezen gaat. Er valt niets te winnen of verliezen en dat kun je voelen als je in vrede bent met dat wat er is.

Een open hart

Dat open hart is een mooi gegeven. Het kerstkind staat voor mij voor onvoorwaardelijke liefde. Of Jezus nu een rijke of een zwerver tegenkwam. Iedereen was gelijk en kreeg zijn onvoorwaardelijke liefde en aandacht.

Ik geloof dat kerstmis ons iedere keer weer uitnodigt om ons hart verder te openen. Om alle beschermingsmechanismes te laten vallen. Om open en eerlijk te zijn, zowel naar de ander maar zeker ook naar jezelf. Om ons hart ook open te laten in al die andere dagen van het jaar. Elkaar volkomen accepterend met alles wat er is. Zo kunnen we tot daadwerkelijke vrede  komen in de wereld. Dat gaat denk ik alleen als we de ander onvoorwaardelijk kunnen lief hebben.

Over onvoorwaardelijkheid gesproken

Met dit in mijn gedachten ben ik eens gaan observeren hoe dat bij mij werkt. Hoe onvoorwaardelijk ben ik naar mezelf? Moet ik nog van alles van mezelf, mogen er dingen niet, hoort het niet, moet ik me aanpassen? In hoeverre kan ik mezelf totaal omarmen? En hoe zit dat met mijn onvoorwaardelijkheid naar de ander toe? Durf ik te ontvangen zonder iets terug te hoeven doen. Mag de ander ontvangen van mij zonder dat ik iets terug verwacht? Ik vond het interessant om te ontdekken dat de voorwaarden die ik nog in mij draag, soms heel subtiel zijn. Dat er bijna geen woorden aan te geven zijn. En toch zijn ze er. Een mooi inzicht om mee aan de slag te gaan.

Vrede in jezelf

Vrede in de wereld begint bij de vrede in jezelf vinden. Daar kun je onvoorwaardelijke liefde voor alles en iedereen voelen.

Tijdens de kerstmeditatie van morgen gaan we op ontdekkingstocht naar de innerlijke vrede en de onvoorwaardelijke liefde. Om die vervolgens, net als jezus, de wereld in te stralen. Opdat we met zijn allen een nieuwe wereld kunnen creëren.

Ik wens je een hele liefdevolle, verbonden kerstdagen toe in onvoorwaardelijkheid.

 

Harte groet,

 

 

 

 

 

 

 

Marion van Schagen

Bel mij gerust voor advies