/
Een kerstgedicht

Een kerstgedicht

ik was  ik werd   ik ben

 

de Kersttijd brengt me  bij mijn kind

nooit echt gewenst en

steeds op zoek naar licht

naar warmte van buiten

een zachte hand   een hug  een aai

een beetje  veiligheid

 

ook bij de volwassene die pleaser werd 

een grage gulle gever

zo’n zorger    een mens van doen

die net als dat kind van toen

verlangend door de  ramen keek

waar  duizend  lichtjes brandden

waar het vrediger  en warm leek

 

de weg was lang

voor mij en voor dat kleine  kribbekind

dat wij al levenslang gedenken

ontheemd    geboren in een stal

geen warme plek

geen licht  geen bed

maar wel vreugdevol ontvangen

 

ik werd de krib    de ster   de stal

de sluier van de moedermaagd

de staf waar Josef op kon steunen

ik werd  als sneeuw   als milde vorst   

en ik werd alsnog een liefdeskind

gevuld met wijsheid uit het Oosten

 

want alles wat ik zocht

en dacht van anderen ooit te krijgen

droeg ik levenslang al met mij mee

vanuit dat eindeloze veld     die zee

van eenheid   licht  en liefde

ik was   ik  werd    ik ben

 

nina  december 2017

Dank aan Nina, voor dit prachtige gedicht, dat ze op speciaal verzoek heeft geschreven.

Marion van Schagen

Bel mij gerust voor advies