/
Een serie verkrampingen

Een serie verkrampingen

Allereerst hartelijk dank voor alle lieve mails met beterschapswensen die ik afgelopen week ontving. En zoals iemand schreef, wat mooi om ook op deze manier de verbinding met zovelen te voelen.

Weet je hoe intens het werkt als iemand jou in zijn of haar aandacht houdt? Het hoogste voor jou open houdt, wat dat ook moge zijn. Dank voor jullie bijdragen!

Dankbaar

Ja, het was een pittig weekje én wat voel ik mezelf dankbaar. Dankbaar voor zoveel dingen die deze week me weer hebben gebracht. Zoals ik al schreef dat gevoel van verbondenheid, van gesteund worden. Dankbaarheid naar mijn lichaam, hoe die dit fikst. Dat ik hier weer kiplekker achter mijn computer zit. Ik voelde me dankbaar voor mijn heerlijke bed. Dankbaar voor de meditaties die me hielpen in mijn genezingsproces. Dankbaar voor de inzichten die tot me kwamen. Dankbaar voor ….

We gaan een nieuw tijdperk in

We hebben een tijdperk achter ons gelaten en naderen een nieuwe. Er gebeurt zoveel meer dan alleen maar het virus dat rond dwaalt en je – al dan niet – in de greep heeft. Als je met het virus in aanraking komt, en ik zou bijna zeggen – wie niet? – ga dan eens op ontdekkingstocht. Je kunt het als slachtoffer over je heen laten komen “O jee, ik ben de Sjaak”. Je hoeft het ook niet groter te maken dan het is. En ja, er zijn mensen die in het ziekenhuis terecht komen en ja, er zijn mensen die dood gaan. Wat brengt het jou? Wat wil het jou laten zien? Wat mag er gebeuren zodat jij de volgende stappen kunt gaan maken?

Er blijft niets over

Jezelf bovenaan je prioriteitenlijstje zetten heb ik al vaak herhaald. Ik durf te zeggen dat ik daar best wel goed in ben . En toch kwamen er deze week zaken langs waardoor het helder werd waarom ik even een pas op de plaats mocht maken. Nog meer in de vertraging, nog meer de focus van de buitenwereld af halen, van de illusie die we zijn gaan geloven zodat ik het grotere plaatje nog beter kon zien. Er blijft echt niets over als je je focus van de buitenwereld afhaalt. Een leegte die angstaanjagend aan kan voelen. Voor mij was dat met name als het donker werd. Dus, de donkerte aanschouwen. Dat waar ik altijd toch op een of andere manier voor weg gekeken heb, het nu rauw binnen laten komen.  En toch, tijdens dit zitten met mezelf was er een intense rust. Zijn met wat er is. Wachtend op het nieuwe, hoe het er ook uit gaat zien.

Helpen is niet hoeven voelen

Daar waar ik nog gefocust ben op de ander, om de ander te redden, te willen helpen, ben ik uit de stroom en hoef ik niet te voelen hoe het met mij gaat. Dus…. terug. Naar binnen. Niet de ander, ik!

Een serie verkrampingen

Mijn voormalige Light Body leraar zei altijd:  En ze kwamen langs, één voor één om op te ruimen. Om schoon schip te maken. Zowel emotioneel, mentaal als fysiek. Mijn hele fysieke lichaam schokte. Nee, ik had geen koorts. Het was op diep niveau ontkrampen. Los laten, ruimte maken. Wat maakte mij stront misselijk?

Let op je aarding

Als we dat nieuwe tijdperk willen gaan vormgeven met die hogere energieën,de persoonlijkheid is niets anders dan een serie verkrampingen. Ik dacht aan hem van de week. Ja, verkrampingen in de vorm van angsten, van illusies, van geloofsovertuigingen. energieën die uitgelijnd zijn op de bron, dan dienen we echt opgeschoond te zijn. Zo heb ik het afgelopen week gevoeld. Opschonen om die hogere energie van je ware Zelf te kunnen dragen. Belangrijk daarbij is je aarding. Naar buiten, je verbinding met de natuur die je helpt om die energieën door je heen te laten gaan en te dragen. Er komt zo’n enorme boost aan hogere frequenties naar de Aarde. Dat vraagt om een stevige basis wil je niet om ver geblazen worden. Het zorgt dat je hart zich opent. Dat je het mooie, de schoonheid in de ander en in het leven ziet. Het geeft zoveel vreugde, blijheid en vrede.

Dus voel je je verkrampt? Letterlijk en figuurlijk? Kijk eens wat er in jou naar bovenkomt om te ontkrampen. Wat mag je laten gaan?  Struikel niet over wat achter je ligt en wat geweest is. Laat het gaan, open je voor dat sprankelende licht dat jij bent. Weet je dat je hele wezen, het hele leven is opgebouwd uit lichtpartikels. Uit geometrische structuren van licht. Breng je aandacht maar eens bij dat niveau van het bestaan. Ik ben benieuwd wat je ervaring zal zijn.

Voor de decembermaand heb ik besloten alle individuele sessies door te schuiven naar januari. Ik en mezelf, nog dieper ontkrampen . Het ene na het andere idee plopt bij me binnen en mijn valkuil is om er direct mee aan de slag te gaan. Nu dus even niet. Wat ik wel kan verklappen is dat ik in de maand Januari een dag ga geven met als thema “Dankbaarheid”. Houd het Voedsel maar in de gaten voor meer info en de datum.

Ik wens je een ontkrampende week toe.

LIefdevolle harte groet,

 

 

 

 

Marion van Schagen

Bel mij gerust voor advies