We horen het steeds vaker. “Ah joh, laat lekker los”. Of “dat moet je gewoon loslaten”. Loslaten, ja lekker makkelijk gezegd, maar hoe doe je dat?
Judith komt bij mij in de praktijk. Ze wil samen kijken naar hoe ze in een relatie zit. Ze vertelt me dat ze Anna op de sportclub heeft ontmoet waar ze een leuk contact mee heeft. Eigenlijk is het meer dan een leuk contact. Ze voelt liefde voor deze Anna. Dit brengt haar in verwarring. Ze is getrouwd met Pieter en hebben het samen heel goed. Zoals meestal, heeft iedereen in haar omgeving hier wel iets over te zeggen. “Je moet haar loslaten, Judith”, is het meest gegeven advies.
Zaken die we niet willen, die ons overweldigen, zaken die niet mogen, die niet geaccepteerd zijn. We stoppen ze het liefst allemaal onder een hermetisch afgesloten putdeksel. Op die manier hoeven we het niet te voelen en te ervaren wat het met ons doet.
Stroming
Toch willen emoties stromen. Dat is de natuurlijke aard van emoties. Een kabbelende beek van energie, die komt en gaat. De beek stroomt over op het moment dat we er een dammetje in bouwen.
Jij bent je emoties niet
We identificeren ons nog al te vaak met onze emoties. We zeggen “ik ben verdrietig” en “ik ben boos”. Dat ben jij helemaal niet. Je ervaart verdriet, je ervaart boosheid. Het zijn energieën die rondom ons cirkelen en die je oppikt. Ze komen als witte wolken aan de hemel voorbij drijven. En …. Jij bent dat oneindige licht. Je doet jezelf écht tekort als je je eigen grootsheid niet erkent.
Het grote misverstand over loslaten
Loslaten is heel paradoxaal. Het misverstand is dat we denken dat we zaken loslaten door ze weg te stoppen. “Ik heb mezelf erboven geplaatst” hoor ik ook vaak zeggen. Daarmee laat je niet toe wat er wel is.
De sleutel tot loslaten ligt namelijk net in het omgekeerde.
In ieder moment voelen, ervaren wat er is. Zonder verhaal. De verhalen maken er een drama van. Die zorgen ervoor dat je vasthoudt, dat het groter wordt. 
Even terug naar Judith. Tijdens de sessie nodig ik Judith uit om te voelen hoe het nu in haar is. Ze voelt de liefde voor deze vrouw. De voelt de liefde voor haar man. Ze voelt de liefde voor zich zelf. In het contact met haar Goddelijke Zelf, met haar essentie, kan ze zien en voelen dat het de beperking van de persoonlijkheid is. Dat overtuigingen en ideeën haar in verwarring brengen. Dat vanuit haar essentie, haar liefde gewoon kan stromen, zonder gevoelens dat het niet mag of niet kan. En dan ontstaat er ruimte. Judith voelt dat haar gevoelens er gewoon mogen zijn. Ze heeft de verwarring kunnen loslaten door toe te staan wat er is.
Wat wil jij loslaten?
Als je wilt kun je een gebied in je leven in je aandacht nemen waar “loslaten” aan de orde is. Ga er maar eens voor zitten. Wat komt er allemaal in je op als je dit gebied in je aandacht neemt? Gedachten, emoties, fysieke gewaarwordingen. En je neemt het alleen maar waar. Het hoeft niet te veranderen. Blijf er met je volledige aandacht bij. Zonder verhalen, puur het gevoel, de gedachte, de gewaarwording. Wat gebeurt er met je? Merk de verschuiving die er optreedt. Hoe subtiel ook. Hoe neem je het gebied nu waar?
En ja, zo makkelijk kan loslaten dus zijn
Ik wens je een fijne week met mooie loslaat momenten.
Harte groet
Marion
