/
Ken je de richtingaanwijzers?

Ken je de richtingaanwijzers?

Drijfnat van het zweet en met een kloppend hart zit ze rechtop in bed. Het is deze week al weer de derde keer dat ze hetzelfde droomt. Ze loopt naakt door een lange gang en wordt achtervolgt. In de gang zijn vele deuren. Ze zijn allemaal op slot. Als ze zich omdraait kijkt ze in de loop van een pistool en in een zwart gat en exact op dat moment wordt ze iedere keer wakker.

Hij houdt van het maken van lange afstandswandelingen. Hij heeft een trip geboekt en is al een paar maanden aan het trainen om met een gevulde rugzak te wandelen. Een week voor zijn reis krijgt hij last van zijn enkels. Hij voelt zich letterlijk wankel en de enkel protesteert zo hevig dat de reis geen doorgang kan vinden. Dit is nu al de derde keer dat hij vóór of tijdens een wandeltrip last van zijn enkel krijgt. Alsof de enkel wil zeggen: “doe het lekker zelf”.

Woedend wordt ze elke keer weer als zo’n “aso” zijn auto voor haar in de file er tussen zet. Ze merkt de laatste tijd wel dat die woede ongekende proporties aanneemt en niet meer in verhouding is met de situatie die zich voordoet. Waar gaat dit eigenlijk over?

Helderheid krijgen

Drie situaties met richtingaanwijzers. In eerste instantie niet helder. Meestal hebben we het gevoel dat het ons overkomt of sterker, dat iemand anders ons iets aandoet waardoor de richtingaanwijzer ontstaat. Je herkent het misschien zelf wel, dat je net zo lang met iets doorloopt, totdat je het écht spuugzat bent. Dan is de doorbraak nabij.

De schuld bij een ander leggen is veelal het gemakkelijkst. Dan hoef je niet naar jezelf te kijken. Dan hoef je de richtingaanwijzer niet te onderzoeken. Dromen, fysieke klachten en emoties. Vaak zijn we bang van hun intensiteit en verstoppen we ze liever. Drukken ze weg en dan merken we dat ze in een nog intensere vorm terugkeren. De tijd van de schuld bij een ander leggen is echter voorbij. Alle beerputten gaan deze tijd open. Het tijdperk van je eigen straatje schoon vegen is ten einde. Je diepste diepte wil gezien, herkend en gekend worden door jou.

Wat vertel je keer op keer?

Wat geloof je nog over je lichaam en wat vertel je keer op keer over je lichaam waardoor het in de vernauwdheid blijft. Je lichaam heeft je iets te vertellen. Het is aan jou om de vertaalslag te maken. Net als voor Eduard met zijn enkel. Hij kwam erachter dat zijn enkelklachten te maken hadden met zijn gebrek aan zelfvertrouwen. Steeds weer bang of hij wel genoeg getraind had, of hij de trip wel aan zou kunnen en op een diepere laag  steeds weer bang “ben ik wel goed zoals ik ben” en daardoor letterlijk wankel op zijn benen kwam te staan.

Dromen, de boodschappers van je ziel

De droom, zoals ik die beschreef, ben ik gaat uitwerken met de dame in kwestie. Ze kwam tot het prachtige inzicht dat ze door haar spirituele groei steeds transparanter werd. Steeds meer zichtbaar werd. Dat er duizenden mogelijkheden op haar liggen te wachten (alle deuren) die ze niet aan durfde te gaan omdat dat om overgave (het zwarte gat) vroeg. Dat ze bang was voor het zwarte gat omdat ze niet weet waar dat naar toe gaat en bang was dat dat haar de kop zou kostte (het pistool). Een paar maanden na de sessie vertelde ze me dat de droom opnieuw langs was gekomen. Er was echter een groot verschil ….. De deuren opende zich en het pistool was veranderd in een tunnel van licht.

Voelen en gewaarworden

Emoties zijn ook krachtige richtingaanwijzers. Ze kunnen intens en heftig zijn en soms begrijp je gewoonweg niet waar ze vandaan komen. Waar gaat dit over? Emoties zijn niets anders dan energieën die rondom je draaien. Net als planeten rondom de aarde. Je pikt de energie op en dat doet iets met je. Je bént het echter niet. Wat wordt er in jou aangeraakt? De valkuil is om er een verhaal van te maken. Door dit of dat voel ik me nu zo. Voel maar gewoon. Sluit je ogen, voel de energie die door je heen gaat en laat je gedachten eens even voor wat ze zijn. Dan merk je dat het rustiger in je wordt. Dan wordt er gezien wat er gezien wil worden en kan er verandering optreden. Heel eenvoudig.

Stop met jezelf voor de gek houden

We maken het allemaal zo moeilijk door de verhalen die we in stand houden. Verhalen waar we ook aan vasthouden omdat ze op één of andere manier zekerheid lijken te geven. Iets wat altijd jouw waarheid is geweest. Als je de emotie echter gaat toelaten en voelen, kun je tot de verrassende ontdekking komen, dat je verhaal een illusie is geweest. Dat je niet alleen de ander daarmee voor de gek hebt gehouden maar met name jezelf.

Ik wens je een mooie ontdekkingstocht met je richtingaanwijzers. Om steeds dieper bij je ware Zelf te komen zodat je op nog dieper niveau kunt uitdrukken wie je bent. Zelf vind ik het iedere keer weer kicken om te ontdekken hoe mooi het leven in elkaar zit en hoe op allerlei prachtige wijze, mij de weg getoond wordt. Doe je mee?

Ik wens je een fijne week en tot zondag.

Harte groet,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Marion van Schagen

Bel mij gerust voor advies