Het universum is zo vriendelijk en meestal staan we daar niet zo bij stil. Ik ben me de laatste tijd zo bewust van hoe er voor jou en mij gezorgd wordt. Hoe er een voortdurende enorme liefdeskracht aanwezig is in alles in en rondom ons. Die kracht leidt jouw en mijn leven.
In deze kracht hoef ik niets te doen om anders te zijn, om speciaal te zijn, om vriendelijk te zijn. In deze kracht ben ik heel en compleet en exact goed zoals ik ben. Hoef ik niet mijn best te doen.
De liefde toelaten
Gea kwam bij me. Ze vertelde me dat ze zich steeds in de steek gelaten voelt. Dat ze op vele gebieden in haar leven een tekort ervaart. Tekort aan geld, tekort vrienden, tekort tijd. Tijdens de sessie kwam ze tot de ontdekking dat het allemaal over hetzelfde gaat. De liefde, de levenskracht, toelaten in haar leven. Dan is er geen tekort, op geen enkel vlak. Dan kun je niet in de steek gelaten worden. Als je de liefde in je leven toelaat, bestaat dat gewoonweg niet. En laat daarbij even alles plaatjes los wat je van liefde hebt. Het is veel groter dan dat.
Het universum zorgt ervoor dat je alles krijgt wat je nodig hebt. Dus ook exact de situaties om je dat bewust te worden. Gea ontdekte dat het zich in de steek gelaten voelen, een oud patroon was wat ze vastgehouden had. Het bracht haar een zekere houvast. Nu zag ze dat ze zich zelf en haar omgeving daar tekort mee deed.
Niets gebeurt voor niets
Elke persoon die je ontmoet heeft jou iets te bieden, net zoals jij een ander iets te bieden hebt. We zijn elkaars leraren en leerlingen. Durf je jezelf zo open te stellen dat je ontvankelijk bent voor wat de ander jouw laat zien. Wat het universum via de ander bewust kan maken in jou?
Elke situatie waarin je terecht komt is niet voor niets. Er gebeurt wat er gebeurt en het is aan jou om die aan te pakken om verder te evolueren. Of hou je vast aan de vastgeroeste patronen, zoals Gea ontdekte.
Zelf kwam ik bij het stuk “toestaan om bedankjes te ontvangen”. Mijn persoonlijkheid was aan het struggelen met de uitleg over de woorden die gesproken werden. Die kon ik niet ontvangen omdat het niet paste bij mijn ervaring van wat ik had gedaan. Toen ik de liefde toe liet, ontdekte ik dat de woorden een uitdrukking waren van wat ik bij andere mensen aangeraakt had. Dan gaat het om een ander soort bedanken en toen kon ik het toelaten en ervaren in mijn systeem. Mijn interactie met de ander was dus niet voor niets. Voel je het verschil?
Het leven laten gebeuren
Graag deel ik ook met jullie mijn ervaring over de oordelen die mensen hebben tijdens een ziekte- of stervensproces. Tijdens de verzorging van mijn vriendin die vorige week overleed, werd ik me zo bewust van het feit dat de oordelen alles zegt over degenen die ze uitspreekt. Dat het een lijdensweg zou zijn, dat het mensonwaardig is, dat het niet houdbaar is. Voor wie? Voor de stervende of voor jou als omstander? Ik denk dat heel veel mensen eerder sterven, door kunstmatige ingrepen, omdat de omgeving niet met het stervensproces kan omgaan. Dat het te lang duurt of dat ze niet aan kunnen zien wat het leven nog uit te werken heeft. Het werd me zo duidelijk tijdens deze weken wat er gebeurt als je het leven zijn werk laat doen. Wat een bevrijding dat voor de ziel kan zijn. Wat een enorme mooie processen er dan nog kunnen plaatsvinden, ook in de laatste momenten van je leven. Wat een heling er nog optreedt.
Niets gebeurt voor niets.
Ik nodig je van harte uit om deze week met deze ogen je leven eens onder de loep te nemen en te zien welke geschenken je moment tot moment van het universum ontvangt.
Geniet ervan.
Harte groet,
