Hoi, ik ben Nordin en ik ben 11 jaar.
Ik had gevraagd of Marion wilde komen want ik voelde me niet fijn in mijn eigen huis. Als ik in de badkamer ben, dan voel ik dat er iemand naast me staat. In mijn kamer voelde ik mij niet fijn. Mijn hart gaat heel snel kloppen en ik kan me niet ontspannen.
Marion kwam naar mijn huis en ze heeft me geholpen om het nare gevoel weg te halen. Toen ze op de bovenverdieping kwam en ze in een kamer ging staan, deed ze haar ogen dicht en voelde meteen wat ik ook voelde. Er was een hele zwarte vlek over de bovenverdieping. Waar we dit het sterkst voelden gingen we aan het werk om het weg te halen.
Ik moest de zon onder mijn voeten door mijn lijf laten stromen , maar af en toe zat er iets tussen waardoor de zon niet door kon stromen. Toen moest ik daar voelen, in mijn knie, wat daar zat. Marion vroeg of het van mijzelf was of van iemand anders. Het was mijn opa. Mijn opa heeft Alzheimer en die was jaloers op mijn hersenen. Toen heb ik hem voor me gehaald en gezegd dat als je je hoofd helemaal leegmaakt dat je dan helder kan zijn. Toen keek hij mij heel erg blij aan en toen ineens kreeg ik steken in mijn buik en heel erge hoofdpijn. Ik moest bijna spugen. De pijn kwam omdat ik bang was dat mijn opa dood zal gaan. Marion zei dat ik door mijn angst heen moet gaan. Ik zei tegen opa dat – weg niet weg – was. Als je doodgaat blijf je toch bij ons. Opa keek gelukkig, hij was opgelucht. Toen verdween bij mij de pijn.
Toen gingen we naar mijn kamer. Ik heb een stoel van mijn oma gekregen, en daar zat ze nog in. Marion voelde dat ook meteen. Toen zei ik dat ik in mijn eigen kamer hoor en dat zij in haar woning hoort. Oma begreep het en ging weg. Toen mocht ik een flesje uitkiezen welke zorgt dat er niemand meer in de stoel gaat zitten en heb ik 3 druppels op het stoeltje gesprenkeld.
Toen gingen we in de voorraadkast waar allemaal eten staat. Vroeger stond hier een boerderij. Ik voelde dat iemand vlakbij deze boerderij is overleden, die in de oorlog geen eten had. En die zat dus bij ons in de voorraadkast. Marion en ik hebben deze samen naar de hemel gestuurd.
Toen gingen we naar de badkamer. Daar was iemand achter me aan het trekken. Deze was nog maar kort geleden overleden, en Marion zei: Jij hebt zoveel licht in je, dat geesten juist naar jou toegaan. Mijn naam, Nordin, betekent “Brengen van het licht”. Deze geest dacht dat ik de hemel was. Hij was een beetje verdwaald. Deze hebben we ook naar de hemel gestuurd.
Toen gingen we naar de voorzolder. Daar voelden we allebei hele zware modderachtige blubber. We gingen tegenover elkaar staan. Er was een man die boven mij zat die mij klein wil maken. Toen had ik zoveel kracht dat ik mij heel groot maakte, ik voelde me bijna een boom. Hij wou zeggen, je moet denken: je bent goed zoals je bent. Hij was jaloers omdat hij dik was en ik heel dun.
Toen gingen we naar de grote zolder. Daar had ik vorig jaar mij slaapfeestje gehouden. Op die avond was mijn hamster overleden. Toen ging ’s nachts het licht uit. Ik dacht al dat het daar mee te maken had. We gingen samen voelen en Rollo (mijn hamster) was bang om naar de hemel te gaan. Ik zei dat -weg niet weg- was, en toen ging hij wel.
Toen gingen Marion en ik weer naar beneden. Ik voelde me weer blij en rustig. Het is nu 2 dagen geleden en ik heb geen gekke aanwezigheid meer gevoeld. Ik ben blij dat Marion mij heeft geholpen. Zij voelt wat ik ook voel en ze snapt me meteen. Groetjes Nordin.
