Met mijn harp volg ik een cursus “improviseren”. Tijdens de eerste dag was het steeds terugkerende thema dat aandacht alles mooier maakt. Geen “gepiel” meer, maar elke snaar met volle aandacht aanraken waardoor de toon die je maakt er bezield uitkomt. En inderdaad, wat een verschil!
En ja, we weten al lang dat alles waar je aandacht aan geeft groeit. Persoonlijk heb ik dat vaak uitgelegd naar de andere kant van de weegschaal. Als ik aandacht aan een zere knie geef, dat de pijn erger wordt, als ik mijn aandacht verleg, dat het af kan zwakken. Mijn aandacht was dan gericht op de pijn. Ik kan ook mijn knie liefdevol in mijn aandacht houden en de bewuste aandacht van liefde voor mijn knie toelaten. Wat hij allemaal voor me doet en mogelijk maakt. Wat hij me te vertellen heeft. Speel er zelf maar eens mee om het verschil in ervaring te observeren.
De toon van de bezielde klank, die ik via mijn harp naar buiten bracht, gaf me een dieper bewustzijn over wat aandacht doet met schoonheid en liefde. Met oprechtheid en met meZelf zijn.
JeZelf zijn
Je hebt het vast wel eens meegemaakt. Je luistert naar iemand en tegelijkertijd vat je ergens verderop in de kamer een gesprek op. De neiging kan dan bestaan om je af te wenden van het gesprek waar je in zat en verder te gaan met het andere gesprek. Ik ben dan niet met mijn volle aandacht aanwezig.
Als ik met volle aandacht naar iemand luister, dan kan ik niet “doen alsof”. Dan BEN ik ten volle aanwezig in het nu. Dan is er verbinding, dan is er de ander wérkelijk ontmoeten in wie hij/zij is en waar die doorheen gaat.
In mijn volledige aandacht geven is er ook geen plaats voor ruis rondom me. Het is er uiteraard wel, het komt alleen niet binnen.
Koken
Ik herinner het me nog goed. Onze kinderen kregen de taak om ieder één dag per week te koken. Op een goed moment zaten we aan tafel en het was overduidelijk te proeven dat alles in de pan was gekwakt want het was kookbeurt. Een maaltijd bereid zonder liefdevolle aandacht. Een mooi moment om een gesprek aan te gaan over wat liefdevolle aandacht doet, óók met voedsel.
Demi is een vrolijk kind, speelt graag met andere kinderen, is leergierig en zit in groep 4. De laatste tijd heeft ze moeite met haar juf en begint ze ander gedrag te vertonen wat volgens haar ouders, niet Demi eigen is. In het gesprekje dat ik met haar heb komt al snel naar boven dat juf alleen maar aandacht geeft aan de kinderen die het moeilijk hebben. Voor Demi is er geen aandacht want die gaat wel goed. Ze heeft er duidelijk last van en probeert, door ook moeilijk te gaan doen, op die manier weer aandacht te krijgen.
Leed en drama
De neiging kan zijn om onze aandacht juist te brengen bij drama, bij leed, bij gedoe. De media is daar een goed voorbeeld van. Kun je je voorstellen als we met zijn allen ons eens richten op dat wat er allemaal wél goed gaat in de wereld? Wat gebeurt er als we onze aandacht richten op de schitterend mooie mensen waar je je dagelijks mee omringt? Wat als we onze volledige aandacht richten op de ontluikende crocussen, de narcissen en óók op het water wat nu overvloedig naar beneden is gekomen? Wat als je de tafel dekt met liefdevolle aandacht? De dame achter de kassa jouw volle aandacht geeft (in plaats van tijdens het afrekenen tegelijk een telefoongesprek te voeren).
Aandacht maakt alles mooier en geeft écht een andere realiteit.
Ik wens je een mooie bezielde week toe.
Harte groet,
