Gedachten zijn energie en al weet ik hoeveel keer door anderen gedacht. Zo uniek zijn we dus niet in onze gedachten 😊.
In hetzelfde potje roeren
De steeds terugkerende gedachten, gedachten die je kent, zorgen er ook voor dat je je realiteit ook steeds als hetzelfde ervaart. Je blijft als het ware in het zelfde potje roeren.
Door je blikveld te verruimen, je open te stellen voor nieuwe perspectieven, voor nieuwe mogelijkheden kunnen er opeens hele andere situaties in je leven naar voren komen.
Hoe zou het zijn?
Hoe zou het zijn als je in plaats van furieus te reageren op iemand die zich misschien vervelend gedraagt, kunt kijken met een open hart. Zien van waaruit die ander wellicht reageert, angst, pijn, onmacht en daarmee mededogen kunt hebben?
Hoe zou het zijn als je bedenkt dat je een lucky you bent dat je niet de rol van bijvoorbeeld Poetin hoeft te spelen in dit leven?
Iemand vertelde me deze week: Ik ervaar de hemel al hier op aarde als ik ’s avonds met mijn kopje koffie op de bank zit. Dankbaar voor hoe goed ik het (met mezelf) heb. Hoe zou het zijn als je beseft dat de hemel al hier op aarde is en niet iets buiten je. Iets waar je op moet wachten? Hoe ervaar je dan jouw realiteit?
Het ware gaan zien
En dat is exact wat er in deze tijd gaande is. De schellen vallen van onze ogen en we gaan zien wat er wérkelijk speelt, in ons zelf en in de wereld.
Door te stoppen met denken wat je weet, kom je bij wat écht is (bewustzijn) en dat is wat anders dan wat onze gedachten en onze uitleg ervan heeft gemaakt. Dat is ook wat anders dan wat de media ons voorschotelt. Bewustzijn is oneindig. Het universum is oneindig.
Je komt uit bij je ware Zelf, bij jij als Liefde, bij de ander als Liefde, bij de schepping als LIEFDE.
Liefde wil tot expressie komen. Als je energetisch als het ware een stapje op zij doet, kan de liefde door je heen stromen. Komt er rust op alle vlakken. Fysiek, emotioneel én mentaal.
De energie zijn werk laten doen
Pia heeft tintelingen in haar arm. In ons gesprek komt ze met allerlei vragen waar dit toch door zou kunnen komen. Ik ben een beetje streng en zeg: “stop!”. Stop met de uitleg, stop met de vragen. Naar binnen, doe een stapje opzij en voel wat er gebeurt in je. Ze komt eerst uit bij diepe ontspanning, dan bij emoties die langskomen (geen uitleg), dan bij ruimte, bij vrijheid, bij vrede. Dat wil niet zeggen dat de tintelingen direct weg waren. Er was wel een verschuiving in haar arm. De energie deed haar werk en niet Pia.
Je komt uit bij overgave aan de Liefde.
En ja, dat vraagt een soort alertheid op welke gedachten er door je heen gaan. Je kunt jezelf bij kop en kont pakken en de gedachten die niet meer passen observeren en vragen om hogere gedachten. Gedachten die passen bij je ware Zelf, bij Liefde.
Heb een mooie verruimende week!
Harte groet,
