Ik zit op schaatsles en toen ik vorige week bij de ijsbaan aankwam, was het daar een drukte van belang. Een school met heel veel leerlingen die de 11-stedentocht gingen schaatsen. Mijn eerste reactie was “oh jé”. Hoe verrassend, dat mijn ervaring op het ijs geheel anders was. Ik schaatste heerlijk, had van niemand “last” en ervaarde het niet als druk of vol. Daarbij kon ik écht genieten van de jongelui. Van het plezier dat ze samen hadden.
Een van mijn medecursisten vroeg me “vind je het ook zo chaotisch, al die jongelui die kriskras over de ijsbaan bewegen? Ik ben zo aan het oppassen dat ik helemaal niet fijn schaats”.
Focus
Het werd me zo duidelijk in dat moment. Waar ligt je focus? En wat spiegelt de buitenwereld van jouw binnenwereld? Hoe chaotisch of harmonisch is het in jou?
Dat wat je ziet is het niet
Ja, er is veel chaos in de wereld. Én er is veel harmonie. Dat laatste, hoe clichématig het ook is, begint in jezelf. Daar waar er geen verbinding is, gaat het zeg maar “mis”. Als je niet verbonden bent met jezelf, word je meegesleurd in de illusies van de wereld, in de problematiek, in de chaos, in de overtuigingen. Dat wat je ziet, is het niet. Het is wat wij er als mensen van gemaakt hebben. Plug je hoger in dan kun je de ware aard van dát ontdekken.
Samen
Dat hogere, dat is energie in beweging, dat is vreugdevol, dat is stil en dat is samen. Dat is verbonden, op alle vlakken. Dan ga je ook anders kijken naar de problematiek die dagelijks voorgeschoteld wordt.
Zelf merk ik, dat hoe meer ik vanuit die stille staat, naar de wereld om me heen kijk, ik steeds meer dingen die verteld worden, niet langer meer geloof. Ik voel dat elke stap die gemaakt word, ons nog weer dichter naar dat nieuwe brengt. Een wereld met harmonie en vrede. Ja, ik geloof daar nog steeds heilig in, dat we daar – met z’n allen – naar toe gaan.
Tegenstribbelen
Misschien niet op de manier die onze persoonlijkheid voor ogen heeft. Wel op die hogere manier. En dat vraagt meebewegen. Hoe meer ik dus tegenstribbel tegen dat wat er is (denk aan bijv. de klimaatverandering). Hoe meer ik denk dat ik een vinger in de pap heb en dingen kan veranderen, hoe meer chaos ik in mijn leven kan ervaren. Problemen kunnen zich juist oplossen als we in de overgave komen. Ons overgeven aan het weten van dat hogere en ons daarin laten dragen.
Doelloos op de bank hangen?
Vechten tegen dat wat er is brengt onrust, brengt chaos. Dat stille in jou geeft je de antwoorden, wijst je de weg en laat je ervaren wat klopt en wat niet. Leidt jou op je weg zodat je de impulsen krijgt om te handelen in bepaalde situaties. Handelingen die uitgelijnd zijn op dat hogere en dienend zijn aan jouw hoogste goed én aan dat van de mensheid en de aarde. Het betekent dus niet dat je doelloos op de bank hangt, wachtend op die nieuwe aarde. Nee, je geeft jouw licht alle ruimte, om via jou menselijke zijn, naar buiten te stralen, de wereld in. Om de harmonie van het leven te belichten. Om de schoonheid te laten zien, met jouw licht.
Hoe meer licht we samen uitstralen, hoe meer problemen zich kunnen oplossen. Alles komt aan het licht en met jouw licht, met jouw energie, draag je bij aan een duurzaam leven (om maar eens een populaire term te gebruiken).
Geniet ervan!
Harte groet,
