Ontelbare zandkorrels als woestijn, ontelbare waterdruppels als oceaan en ontelbare lichtpartikels als JIJ.
Als je naar de woestijn kijkt, kijk je naar die ontelbare zandkorrels. Als je naar de oceaan kijkt, kijk je naar die ontelbare waterdruppels. En waar kijk je naar als je naar jeZelf kijkt?
Een ienieminie deel
In de meeste gevallen ligt de focus op jezelf in je aardse vorm. Dat is dus maar een heel klein deel van wat je écht bent. Het is de zandkorrel in de woestijn.
En wat zie je als je naar dat oneindige in jezelf kijkt? Wat neem je dan waar? Welke kwaliteiten komen er dan naar boven?
Het oneindige, voorbij dualitiet
Als ik mezelf verbind met dat oneindige dat ik ben, voorbij de mind, kom ik uit bij compleetheid, stralendheid, heelheid, onvoorwaardelijke liefde, rust en vrede. Bij genieten en gelijkwaardigheid, voorbij dualiteit. Dualiteit bestaat alleen in de 3e dimensie.
Je nodigt onbewust uit
Door je focus continu op het inimieni deelaspect van jou te leggen, houdt je jezelf klein en ontneem je jezelf ook de mogelijkheden om je hoogste potentieel te leven. Zodra je bewustzijn verruimt naar dat oneindige, rol je als het ware een veld in en rondom jou uit, wat je omgeving uitnodigt om ook in die velden aanwezig te zijn, met al die aanwezige kwaliteiten. Dan kunnen er dus prachtige verschuivingen ontstaan. Voorbij dualiteit naar eenheid.
Problemen zijn iets van de mind
Zelf merkte ik bijvoorbeeld, dat mijn focus toch nog behoorlijk lag op de vormgeving van de beperkende maatregelen (denk aan stickers op de straat om de richting aan te geven), hoe ik die ervaar en mijn frustratie daarover. Puur het ego. Zodra ik mijn bewustzijn verruim, mijzelf verbind met mijn essentie, dat oneindige, dan bestaat dat “probleem” helemaal niet. Ik neem het waar, zie voor wat het is en het is geen probleem. Problemen bestaan alleen in de mind. Dat wat ik erover denk. Mijn mening erover.
Aanwezig zijn
Op het moment dat ik dit blog schrijf, zit ik bij een vriendin die in haar laatste levensfase zit. Ik hoef alleen maar te zitten, niets te zeggen, ik hoef en kan haar pijn niet verminderen, ik hoef haar niet te begeleiden naar de andere dimensie, ik hoef helemaal niets te doen. Zelfs hierin ervaar ik geen probleem. De persoonlijkheid wil iets doen. En nu Ben ik, ik zit, uitgelijnd op mijn essentie en ik ervaar de heelheid, de compleetheid, de verbinding, de liefde voor alles wat er is. Van human doing naar human being. Dankbaar om hier te ZIJN.
Dussss, keer naar binnen. Alleen dan kun je in die oneindige velden komen. Geef jezelf de ruimte om jezelf te herontdekken.
En zoals ik deze week over vuur en passie schreef. Ik voel het vuur in mijzelf branden om mensen te begeleiden in deze nieuwe energie, voorbij problemen. Je bent dus van harte welkom. Een afspraak is snel gemaakt.
Fijne dag.
Harte groet,
