Afgelopen week kreeg ik een mail van een lezeres en ze schreef me hoe haar duidelijk was geworden dat ze vanaf kinds af aan zo haar best had gedaan om “er bij te horen”. Ja, en waar dan bij? Dat was eigenlijk onduidelijk.
Er bij willen horen
De mail raakte me. Volgens mij zijn we continu bezig met “er bij willen horen”. Bij het wekelijkse tennisclubje, bij de zangvereniging, bij een vriendengroep, bij een kerkgenootschap, bij de gevaccineerden, bij de vaccin-vrije, bij de Nederlanders, bij de voetbalfans, bij de familie, bij het meditatiegroepje, bij de club van lelijk eendje-auto bezitters en ga zo maar door. Ik realiseerde me wat een verdeeldheid al deze groepjes op zich creëren en werd me opeens bewust dat ik dat ook altijd zo gevoeld heb (en het zelf ook gevoed heb ☹).
Winnaar of verliezer
Sport verbroederd, dat kan zeker zo zijn. En toch word ik niet blij van “onze Max” of “ons elftal” dat gewonnen heeft. Wij zijn beter dan zij. Winnen en verliezen. En omdat Max eerder over de streep komt en zo gereden heeft, voelt een hele horde zich trots. Hoezo? Wat heb jij er aan bijgedragen dan? Het is iets van het ego dat altijd wil winnen of beter wil zijn. Je ware Zelf kent dat niet.
Rode haren of een bril?
Je kent misschien ook wel dat gevoel van vroeger op school. Van die clubjes waar de één wel bij mocht en de ander het pispaaltje was en om één of andere duistere reden niet mee mocht doen. Werd jij als één van de eerste gekozen met gym? Hoorde jij erbij en waarom dan of waarom juist niet? Om je blonde haren of omdat je een bril had?
Je hoort er altijd bij
Het plaatje hieronder kreeg ik doorgestuurd en het laat zo mooi zien dat je er nooit “niet bij kunt horen”. Zelfs al zou je willen. Als je hoger inplugt kun je ervaren dat je er altijd bij hoort, altijd verbonden bent. De persoonlijkheid heeft er allemaal verhalen van gemaakt waar dat verbonden zijn dan aan moet voldoen. Vaak uit pure overlevingsstrategie, uit angst, uit macht.
Zuiveren, zuiveren, zuiveren
Ik ervaar deze tijd echt als een grote zuivering. Zowel op persoonlijk als op werelds als op multidimensionaal niveau. Je krijgt de gelegenheid om steeds dichter bij dat pure komen. Daar waar je met alles en iedereen verbonden bent, zonder dat je je in allerlei bochten hoef te wringen om die verbondenheid te ervaren. In dat proces van zuiveren vallen de groepjes uit elkaar. Daar waar je dacht altijd “bij te horen” blijkt opeens helemaal niet zo te zijn en als een kaartenhuis in elkaar te storten. De groepjes blijken helemaal niet zo solide te zijn omdat ze gebaseerd zijn op de overlevingsstrategieën van het ego en niet op basis van het Zelf.
Zonder voorwaarden
Kun je ook zien hoe deze tijd waarin de verdeeldheid en de polariteit in de wereld zo groot is, ons zo laat zien hoe het met onze eigen verdeeldheid en polariteit zit? Als alle groepjes eens open breken. Als er geen voorwaarden meer verbonden zijn aan wie je bent, hoe je bent, wat je bent wat moet bepalen of je bij iets betrokken mag zijn of niet. Als je open en vrij met iedereen in contact, in verbinding kan zijn. Hoe ziet jouw wereld er dan uit?
Na de corona die ik doormaakte, kreeg ik vaak de opmerking : Lucky you, nu heb je een QR-code. Weer zo’n groepje. Wij tegen zij. Mag ik bedanken, ik laat deze beker aan mij voorbij gaan.
Het uiteindelijke verlangen
Uiteindelijk verlangen we met zijn allen allemaal naar hetzelfde: Liefde. Het lied van Digidex en Stef Bos, wat ik verderop in dit Voedsel heb opgenomen vind ik prachtig. Als we dat met zijn allen zien, dat achter vele onaangename reacties en gedragspatronen de hunkering naar liefde schuilt.
Komende dinsdag is de zonnewende. We hebben dan de kortste dag weer gehad. Op naar het voorjaar. Een krachtig energieportaal om je energie naar hogere niveau’s te brengen. Om oude groepjes (emotioneel, mentaal, fysiek) los te laten zodat we samen in liefde verder kunnen.
Ik wens je een mooie week toe.
Harte groet,
