“Het vliegt me naar mijn strot, ik raak helemaal in paniek en ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Wat wil het leven van me?” Een opmerking die ik, in verschillende vormen, de laatste tijd steeds vaker van klanten hoor.
Misschien heb jij ook dat gevoel dat je heen en weer geslingerd wordt. Een wazig hoofd, moeilijk kunnen focussen en tegelijkertijd spanning in je lijf. Misschien ook een overdrive aan dingen willen “doen”.
Controle
Dat “niet weten” – kan voor de persoonlijkheid zo lastig zijn. Op het “weten” lijkt de controle te zitten. Dan hebben we tenminste nog iets waar we ons aan vast kunnen houden, waar we onze blik op kunnen richten. Iets wat richting geeft en dat lijkt nu ook allemaal onder je voeten weg te glijden.
Nieuwe realiteiten
Nieuwe poorten openen zich en we zijn de verschuiving aan het maken naar andere dimensionele werkelijkheden. Dat betekent dat je het ene moment nog met je voeten in de 3d werkelijkheid zit en op een ander moment je met je gewaarzijn in hogere werkelijkheden van de realiteit begeeft.
Wie ben ik?
In die momenten kunnen er vragen opkomen als “wie ben ik als ik stop met dit werk”, “wie ben ik als er niets meer is wat mij houvast geeft”, “wie ben ik als ik niet de angst, het verdriet, de boosheid ben, het slechts waarneem en ervaar”?
Steeds meer mensen ervaren de leegte in zichzelf en in eerste instantie kan dat redelijk beangstigend zijn. Toch ligt er in die leegte zo’n ruimte aan heling. In die leegte kun je je bijvoorbeeld bewust worden hoeveel vermoeidheid er in je systeem opgeslagen ligt of je bewust worden van patronen die je op de automatische piloot hebt geleefd.
Heling in zachtheid
Met Carol had ik een sessie omdat ze zich zo misselijk voelde en pijn had in haar middenrif. We gingen de leegte in. Daar ontdekte ze hoeveel ze van zich zelf moest en hoeveel druk dat op haar systeem gaf. In de leegte kon ze contact maken met de trilling van zachtheid, wat ook haar zachtheid is. In die leegte is, hoe paradoxaal ook, alles aanwezig. Dat gaf direct ontspanning in haar hele lichaam. Ik zag haar blik zachter worden, haar kaken ontspannen en ze gaf zelf aan dat de misselijkheid verdween en er meer ruimte in haar middenrif kwam.
Niets doen
We zijn niet zo gewend om “niets te doen”. Door maar door te blijven gaan, blijven we weg van dat akelige, verwarrende gevoel. En toch, juist nu, ga eens zitten. Gewoon buiten met je kont in het gras of je voeten in het zand. Gewoon zitten en niets doen en dan ervaren wat er met je gebeurt.
Als je dit leest zit ik met een groep mooie vrouwen op IJsland. Het thema is: dwalen door IJsland, je ware natuur ontdekken. We zijn in een gebied waar niets is. Geen toeristen, geen winkels, geen huizen. Leeg en tegelijkertijd super gevuld. Niets doen, zitten, voelen en de ware natuur ervaren. Dat is vrede, dat is liefde! En daar gaat mijn blog van volgende week over.
Wens je een fijne week en misschien kun je eens wat momenten inruimen voor jezelf waarin je “niets doet”.
Harte groet,
