/
Grenzen stellen

Grenzen stellen

Afgelopen week volgde ik een cursus waarbij één van de eerste oefeningen was, het aangeven van je grenzen. Ieder volgend cursusonderdeel werd gestart met het uitspreken van grenzen, behoeftes en intenties.

Wat wil ik wel, wat wil ik niet, waar wordt mijn hart blij van, waar voel ik dat iemand energie van mij neemt, waar neem ik zelf? Waar zit er een nemen onder het geven. Waar zit er een nee onder mijn ja en dat dan vervolgens ook communiceren.

Dat begrijpen ze toch wel!

Het gaat over duidelijk zijn naar de buitenwereld vanuit het hart (in plaats vanuit het derde chakra). Met name vrouwen kunnen het idee hebben “oh, maar dat begrijp je toch wel, dat hoef ik toch niet uit te leggen”.

Het nemen onder het geven

Marja is directie-secretaresse en super perfectionistisch. Zij is single en legt haar hele ziel en zaligheid in haar werk. Werkdagen van 10 tot 12 uur zijn geen uitzondering. Van alle kanten op haar werk wordt de loftrompet over haar afgestoken. Marja zorgt er voor dat al het werk op tijd af is, de deadlines gehaald zijn en iedereen blij is.

Ondertussen stevent ze af op een burn-out en voelt ze dat ze dit leven niet langer wilt. Hoewel iedereen op die trompet blaast, voelt ze zich alleen. Het liefst zou ze óók gewoon om 17.00 uur naar huis vertrekken en ’s avonds met haar vriendin naar de yoga les gaan.

In het gesprek dat ik met Marja heb wordt het haar helder dat er in haar perfectionisme, in haar voluit geven, een “nemen” zit. Door zo haar best te doen is ze op zoek naar goedkeuring, naar waardering, naar gezien worden. Help mij! Zie mij toch!

De rol van je beter voor willen doen dan je bent

In de sessie, in contact met haar Goddelijke Zelf ontdekt ze,  hoe dat perfectionisme afwezig is. Dat ze is wat ze is. Dat ze haar hele leven een rol gespeeld heeft om zich beter voor te willen doen dan dat ze is. Dat ze niet haar best hoeft te doen om anders te zijn omdat ze gewoon exact goed is zoals ze is. Dat er geen behoefte aan goedkeuring is. Dat het niet uitmaakt wat een ander denkt. En dan is er ….. rust en ontspanning. Haar hele lichaam verzacht, haar gezichtsuitdrukking ontspant en verandert. Haar ogen beginnen te stralen.

Ik nodig Marja uit om haar grenzen aan te gaan geven. Niemand doet dat voor jou, dat moet jezelf doen. Marja zal zélf moeten zeggen “mijn werkdag zit erop, ik ga naar huis, ik heb andere afspraken staan”. Ze geeft aan dat ze dat best spannend vindt omdat dat nieuw is voor haar. Haar eerste reactie is “dat begrijpen ze toch wel, dat ik gewoon naar huis wil, waarom zegt niemand: Marja ga maar, morgen is er weer een dag”.

Een week later spreek ik Marja. “Nou dat was echt uit mijn comfortzone komen. Het leuke is dat het werkt. Mijn baas en collega’s keken eerst vreemd naar me, maar door duidelijk te zijn is het volkomen normaal”.  “Ik had het idee dat ik het niet maken kon maar dat blijkt helemaal niet zo te zijn”. “En wat een frustratie heb ik losgelaten door gewoon mijn grenzen aan te geven”.

Jezelf bevrijden

Ik nodig je van harte uit om deze week er eens bij stil te staan waar jij je grenzen kunt aangeven. Vanuit het hart. Verbind jezelf met je hart voordat je gaat spreken. Ontdek ook waar je aan het nemen bent in je geven. Waar er een nee verborgen zit onder je ja. En wees daarbij heel alert. Omdat het al patronen van jaren en jaren zijn en wellicht ontstaan vanuit familielijnen, kan het zo “gewoon” voelen. Nu is de tijd om die patronen te doorbreken, om jezelf te bevrijden van het “nodig hebben van iets buiten jou”. Het zit namelijk allemaal in JOU. Het is er al. Stop met nemen, stop met jezelf weggeven, eer jezelf om wie je bent.

Ik wens je een hele fijne week toe.

Tot zondag.

Harte groet,

 

 

 

 

 

 

 

 

Marion van Schagen

Bel mij gerust voor advies