Ik loop in de bergen van Tasiilaq, Oost-Groenland samen met Tina, een Duitse dame, waar ik een klik mee heb. Tina heeft de afgelopen vier weken de ijskap lopend overgestoken. Een zware expeditie en als ik het zo hoor, één grote meditatie.
Tijdens onze wandeling vertelt ze me dat ze al 25 jaar op dezelfde werkplek zit en dat dat eigenlijk helemaal niet is wat ze leuk vindt. In haar hart zou ze graag weg willen. Ik vraag haar wat ze nodig heeft om de beslissing te maken. Haar antwoord is: moed.
Moed? Ze heeft net de ijskap overgestoken! Hoeveel moed heb je nodig?
Zekerheden?
Het brengt me terug naar de tijd dat ik de beslissing nam om mijn baan in het Notariaat op te zeggen. Ik had een goed betaalde baan en koos voor mijn eigen praktijk. Een beslissing die van mijn man en mijzelf het loslaten van allerlei overtuigingen vroeg. Overtuigingen op geld, op overvloed, op zekerheden die je – denkt – te hebben en die niet bestaan.
In het nemen van die beslissing heb ik mijn hart gevolgd. Het mooie is dat daarbij zoveel energie vrij kwam. De juiste mensen op mijn pad, een interview in de krant, een plek waar ik kon starten met het geven van cursussen. Werkelijk wonderbaarlijk hoe het universum samenspande om mij in die beslissing te ondersteunen.
Waar word je blij van?
Voor mij is het volgen van mijn hart dat te doen waar ik blij van word. Dat is mijn graadmeter. Wij hebben onze kinderen ook altijd meegegeven: “ga iets doen wat je leuk vindt”. Niet waar werk in is volgens de arbeidsmarkt of waar geld in te verdienen valt. Dat komt vanzelf als je doet wat je leuk vindt. Dan ben je een magneet.
Gisteren trok ik uit de Levenskunstkaarten van Anky Floris (http://www.ankyfloris.nl) de kaart “lef”. Wat maakt je moedig? Wanneer toon je lef? Heb je het lef om je dromen waar te maken?
Ik realiseerde me hoe gemakkelijk ik mijn hart volg. Daarbij ook de moed, het lef heb om stappen te zetten die niet vanzelfsprekend zijn. Dat ik het lef heb om mijn dromen waar te maken en wat een enorme vreugde, rijkdom en dankbaarheid dat genereert. Dat ik daarmee ten volle uit het leven haal wat geleefd wil worden.
Uit de angst
Om je hart te volgen is soms ook moed nodig. Ik wilde vanmorgen graag de bergen in en voelde daarbij wat angst gevoelens voor de mogelijke aanwezigheid van ijsberen. Mijn hart zei “gaan”. Het universum hielp me door Tina op mijn pad te zetten. Door haar voelde ik de veiligheid in mezelf. Heb ik behoorlijk steile afdalingen genomen die ik anders nooit genomen zou hebben. En het voelde goed joh!
Hoe is dat voor jou? Wat zou jij het allerliefste doen als je diep in je hart kijkt? Wat maakt dat je dat nog niet gedaan hebt? Wat heb je nodig om die stappen te zetten? Is dat waar of is dat een overtuiging die aan transformatie toe is?
Inspiratiebron
Ik wens je alle moed en lef toe om uit de angstscenario’s te stappen en te kiezen voor waar jij blij van wordt. Oh ja, weet je ook hoeveel invloed dat heeft op je omgeving? Als jij daadwerkelijk doet wat je gelukkig maakt, tik je – wellicht onbewust – de ander aan om ook te onderzoeken of hij/zij doet wat hij/zij werkelijk wil. Extra cadeautje.
Harte groet,
