/
Het ego: je vriend of vijand?

Het ego: je vriend of vijand?

 

Mijn vriendin zei tegen me “volgens mij is jouw ego niet je vriend”. Ik hou van dit soort opmerkingen. Het vraagt me te onderzoeken hoe ik in een bepaald thema zit. Tijd voor nadere uitleg

Het begin

Laat ik bij het begin beginnen. We kunnen niet zonder het ego. Door het ego zetten we ons zelf in de wereld. Brengen we onszelf tot expressie in de fysieke stof. Het ego heeft een dienende functie. In de afgelopen duizenden jaren heeft het echter een leidende rol op zich genomen. Die voortdurende tetterende stem in je hoofd, die zegt wat gevaarlijk is, wat niet kan, wat niet mag, wat niet hoort, waar je je voor moet schamen, dat je niet goed genoeg bent en ga zo maar door.

De goede bedoelingen

Het ego heeft altijd goede bedoelingen voor je in petto. Het leeft echter vanuit het verleden. Door je ervaringen in het verleden heb je patronen aangenomen om jezelf te beschermen. Je bent je daarmee gaan identificeren. Even een voorbeeld.

Fiona werd als kind veel gepest. In die periode heeft ze een arrogante houding aan genomen. Zo één van “mij maak je niet klein”. Nu is Fiona 35. Ze is een geliefde vrouw en heeft nog steeds een arrogante houding, die haar behoorlijk dwars zit.  De arrogantie is eigenlijk niet meer van toepassing. Haar ego dient dus bij gepraat te worden dat het overlevingsmechanisme niet meer nodig is.

Het ego ziet dus de beren op je pad. Is bang en ziet drama. Het werkt vanuit de overlevingsstructuur.

De eigenlijke functie van het ego

Als je je bewustzijn uit gaat breiden en contact maakt met je essentie, je Goddelijke Zelf, dan kan het ego zijn eigenlijke functie weer gaan innemen. Dan kan het weer als dienaar van jou fungeren. Het Goddelijke Zelf komt dan via het ego tot uitdrukking. Je voelt dan dat je in de stroom van het leven veilig bent. Dat er voor je gezorgd wordt. Dat je alles exact op het tijdstip krijgt wat je nodig hebt. Via het ego breng je dan de liefde de wereld in door hoe je handelt, wat je denkt, wat je uitspreekt.

Een nieuwe JIJ

Je overstijgt dan de oude ego-structuur waarin je identificatie met dat wat je dacht dat je was, oplost. Er ontstaat dan echt een nieuwe jij. Zelf kan ik me keer op keer verwonderen hoe vreemd dat in eerste instantie voelt als patronen wegvallen. Tegelijkertijd is het zo heerlijk omdat in dat overstijgen ook de controle en strijd losgelaten wordt. Je hebt geen behoefte meer om je gelijk te halen. Je kunt de ander zien voor wie hij is en vanuit welk punt hij handelt of reageert. Je ziet bijv. dat de reactie van de ander voortkomt uit zijn angst om afgewezen te worden of vanuit de behoefte om gezien te worden. En jij hoeft er niets mee en je hoeft het dus niet persoonlijk te nemen. Je ziet het, je neemt het waar. Dat genereert vrijheid, zowel voor jezelf als voor de ander.

Dus terugkomend bij mijn vriendin

Ik zeg niet dat het ego mijn vriend of vijand is. Het is. Als ik een oude ego structuur bij mij zelf ontdek, ga ik daarvoor zitten om te kijken wat die nog voor mij wil bewerkstelligen. Waarom denk ik dat nog nodig te hebben. In verbinding met mijn Goddelijke Zelf kan dat helder worden en kan ik zien dat het een illusie is. Dat het mag gaan omdat het niet is wie ik ben.

Een fijne week weer toegewenst.

Harte groet,

 

 

 

Marion van Schagen

Bel mij gerust voor advies