Ik kwam de afgelopen tijd meerdere mensen tegen, die me vertellen dat ze zo’n last hebben van de snelheid waarmee ze omgeven worden.
De verhalen gaan dan meestal over voorbij scheurende e-bikes of fat-bikes. Hannie “het geeft me een gevoel van onveiligheid en het brengt een grote onrust in mezelf naar boven”.
De snelheid van onze samenleving
Hard rennend vooruit om wat? Je doelen halen? Om af te maken wat er gedaan “moet” worden? Om maar niet te voelen wat er gevoeld wil worden?
Ook in de reclameboodschappen kom je het tegen. “Van je sport naar je vrienden, van je werk naar je club, én door!”. Pfff.
Interessant is dat de buitenwereld jouw binnenwereld spiegelt. Wat in jou is dat wat nog rent en altijd snel, snel is? Misschien niet op de fiets maar in andere gedragingen. Wat in jou wil nog die stip aan de horizon bereiken?
Levensdoel
Jouw levensdoel leven gaat over hele andere dingen dan die stip op de horizon bereiken. Je kunt er misschien niet eens woorden aan geven. Het is een trilling, een beleving, een ZIJN. En dat gaat gepaard met innerlijke rust, vertrouwen en weten wat je te doen hebt hier en dat doe je ook. Je hart gaat ervan zingen. Een soort dansende energie.
Het tempo van je ziel
Als je je meer en meer afstemt op je ware Zelf dan merk je dat je vanzelf langzamer gaat. Je kunt gewoonweg niet meer anders. Het tempo van je ziel IS vertraging en in die vertraging is er rust.
Wat moet er allemaal nog afgemaakt worden?
Als je alles vandaag af zou maken, kun je wel stoppen met leven hier op aarde. Dan is het klaar! Er is niets wat niet kan wachten. Alles op het juiste moment. En dat vraagt om afstemming. Op je lijstje staat misschien vandaag je pianoles instuderen. De energie vraagt je misschien om in die tijd een bezoek aan Pietje te brengen. Luisteren naar de energie. Waar wil het universum jou vandaag hebben?
Wat wil er gevoeld worden?
De ratrace, het én door, zorgt ervoor dat je niet hoeft te voelen wat er in JOU speelt. Of het nu een overactiviteit in shoppen, werken, seks, drinken, zorgen voor een ander of, vul zelf maar in, is. Het vraagt om jeZelf bovenaan je prioriteitenlijstje te zetten, de tijd te nemen om te vertragen, stil te worden en te observeren wat er in je leeft, wat er gevoeld én gezien wil worden.
Hoe meer je in jouw vertraging, in jouw ware tempo komt. Hoe minder je last hebt van de snelheid van de omgeving. Gewoonweg omdat dat niet meer aan jou gespiegeld hoeft te worden. Je ziet het wel, je neemt het waar en je glimlacht.
Ik wens je een fijne, vertraagde week toe.
Harte groet,
