Ik ben terug van een heerlijke meditatieweek vol nieuw bewustzijn en inspiratie. Eén van de thema’s die me helder werd, ging over “je ruimte innemen”.
Achter ons huis werd het afgelopen jaar een nieuw huis gebouwd. Onze auto staat op het pad dat toegang biedt naar de bouwplaats. Ik merk dat ik iedere ochtend ietwat zenuwachtig wakker werd met het idee dat de werklui last zouden hebben van onze auto. Kortom dat ik plaats zou moeten maken. “Plaats maken voor iemand”. Toen ik dit inzicht kreeg zag ik opeens veel meer situaties waarin ik plaats voor een ander wilde maken.
Waar gaat het dan over?
Je ruimte innemen gaat niet over anderen overrulen en over ikke, ikke ikke. Er is dus niets verkeerd aan ruimte op het pad te willen maken. Het gaat over de onderliggende zenuwachtige energie die de situatie me liet zien. Mijn ware Zelf kent namelijk geen zenuwen. Dat is intense rust en vertrouwen, dat is meestromen.
Iedereen moet naar het toilet
Je ruimte innemen gaat over het besef dat niemand belangrijker is. Of je nu gestudeerd hebt of altijd thuis in de huishouding hebt moeten helpen. We zijn allemaal gelijk. Jezelf dus niet kleiner voordoen (ego). Haal jezelf én de ander van het voetstuk. We moeten allemaal naar de wc en gaan uiteindelijk allemaal met lege handen dood. Je kunt je geldkist echt niet meenemen als je dood gaat.
Je bent niet wie of wat je denkt dat je bent.
We zijn zoveel grootser, voorbij het fysieke, emotionele en mentale. Een oneindig veld van bewustzijn waarin we voortdurend kunnen reizen, kunnen ontdekken en verbonden zijn.
Durf jij jezelf dié ruimte te geven? Om op reis te gaan in de oneindigheid van het bestaan. Daar waar je je ware Zelf tegenkomt. Vanuit je ware Zelf zie je het aardse met wat er is (vanuit een hoger perspectief). Je stroomt mee met wat er is, ook als dat anders loopt dan je persoonlijkheid voor ogen had.
Als je dichter en dichter bij jeZelf komt valt alles wat je dacht dat je was weg. Je ware Zelf is los van je geschiedenis. Leven vanuit je geschiedenis beperkt je in je Zijn wie je bent. Durf je je geschiedenis los te laten? Kan heel spannend zijn, want wat blijft er dan nog van je over? Het vraagt wel om je geschiedenis te zien, hoe pijnlijk ook.
Hoe neem je je ruimte in?
We leven niet voor niets hier op aarde. Mooi als je kunt reizen in al die dimensies, maar hoe zet je dat neer, hier op aarde? Hoe neem je die ruimte in? Jezelf niet kleiner voordoen dan je bent, je omgeven met mensen die resoneren op jouw licht, zodat je samen verder, hoger én dieper in het aardse kan gaan. In het doen waarvan je blij wordt, wordt je enorm ondersteunt door universum. Durf je dáár je ruimte in in te nemen?
Je lichaam heeft ook ruimte nodig zodat al dat licht, al dat bewustzijn, via jouw fysieke lichaam de wereld in kan stromen. Je lichaam is een opslagplaats van vastgeroeste emoties en verhalen. Het vraagt om met liefde en zachtheid hernieuwd contact te maken met lichaam. Het te eren, ervan te houden en het die mooie energie van jeZelf te laten ervaren, zodat het diep kan ontspannen en ruimte kan geven aan dát!
Je ware Zelf laten zien
Regelmatig gebeurt het in de praktijk dat mensen bij dat verruimde bewustzijn komen van wie ze dan wel zijn. Dat pure licht, dat mooie, die liefde.
Laat het de wereld voelen, laat jeZelf zien, zonder woorden. Simpelweg de liefde, het licht ZIJN.
Harte groet,
