Vanuit de persoonlijkheid hebben we vaak een beeld over liefde die gepaard gaat met romantiek. In liefdesliedjes hoor je vaak “ik kan niet leven zonder jou”. “Je moet werken aan je relatie”. Liefde wordt door de persoonlijkheid vaak ingevuld als “jij gaat mij gelukkig maken”. En dan moet je wel doen of worden, zoals ik dat wil. Er wordt een afhankelijkheidsrelatie gecreëerd. Een afhankelijkheid die uiteindelijk degenen die er bij betrokken zijn kan verstikken. Er zijn verwachtingen.
Robin komt met zijn moeder bij mij in de praktijk. Hij heeft last van eczeem. Al bij binnenkomst valt mij op hoe het jochie gefocust is op de reactie van zijn moeder. Voortdurend alert of hij het wel goed doet. Het thema dat naar bovenkomt is of Robin mag zijn wie hij is of moet hij zich gedragen zoals zijn moeder dat wenst? Ik geef de moeder als advies om een afspraak met mij te maken om haar patronen in zich zelf daaromtrent te ontdekken, zodat Robin vrij kan worden daarvan. Op het moment dat ik het uitspreek weet ik al “dat gaat ze niet doen”.
Als Robin met zijn moeder buiten staat, hoor ik hem zeggen “maar mama, ik ben toch wel lief”. Ik voel een steek in mijn hart.
Verwarring over liefde
Er bestaat nogal wat verwarring over wat liefde is. En volgens mij is Liefde zo groots, dat wij als mensen, er niet eens woorden aan kunnen geven over wat dat dan wérkelijk is. De week bij Joe Dispenza in Bonn heb ik zo’n enorm krachtig liefdesveld ervaren. Met geen woorden te beschrijven. Zo ontzettend mooi om te ervaren wat de kracht van liefde is. Hoe de nieuwe aarde dus écht mogelijk is.
Liefde IS
Als ik het over liefde heb begint mijn hand pulserende bewegingen te maken. Het is energie, hele krachtige energie. Het is de energie die de crocussen uit de grond doet laten komen. Het is de energie die vormen creëert. De energie die ons doet evolueren, ons voortstuwt op ons pad. De energie die heelt, die stroomt en …. die IS. Liefde verlangt niets.
Als liefde een werkwoord zou zijn, dan betekent het dat Robin zijn best moet doen om te mogen zijn wie hij is. Om liefde te ontvangen. Dat hij er aan moet werken om zijn relatie met zijn moeder in goede banen te leiden. Als liefde IS, dan zijn er geen voorwaarden aan verbonden. Dat betekent niet dat je het eens hoeft te zijn met het gedrag van de ander maar je blijft uit het oordeel.
De rol van het ego
Er zit nog meer verwarring op liefde.
Het ego is slim. Het geeft je het idee dat er van jou gehouden wordt als je drie keer per week op bezoek gaat bij de buurvrouw om haar drama verhalen elke week weer aan te horen. De vraag is dan of dat wel het meest liefdevolle is wat je voor de buurvrouw kunt doen. Misschien is ze er wel veel meer bij gebaat als je de slachtofferrol van het ego niet langer voedt en stopt met het luisteren naar die verhalen.
Bovendien wordt liefde verward met aardig gevonden worden. We doen dingen omdat we denken dat dat uit liefde gaat. Kijken we naar een onderliggende laag dan doen we het vaak om gezien te worden, om aardig gevonden te worden, om bevestiging te krijgen. Dan gaat het helemaal niet om de ander maar om jezelf beter te voelen.
ZIJN
Echt liefde vraagt niets! Het is een staat van ZIJN. Dan zijn je handelingen ook afgestemd op het hoogste goed van de ander en van jezelf.
Zelf vind ik het een uitdaging om steeds weer te kijken waar mijn acties voortkomen uit eigen belang of écht het hogere goed dienen. Het helpt mij om mezelf steeds de vraag te stellen “wat is het meest liefdevolle dat ik voor deze persoon in deze situatie kan doen”? En soms komt daar een antwoord uit dat mijn persoonlijkheid eigenlijk niet wil horen. Waarvan ik wel weet dat op hogere levels het wel klopt.
Ik wens je een hele liefdevolle week toe.
Harte groet,
PS Heb je de info over de workshop “Je tweelingziel ontmoet en dan?” al gezien? 18 september a.s.. Alle info vind je op https://www.het-licht.net/je-tweelingziel-ontmoet-en-dan/
