Vorig weekend gaf ik de retraite “sterven is opnieuw geboren worden”. Een van de deelneemsters raakte in de frustratie omdat ze – in tegenstelling tot eerdere ervaringen – geen kleuren meer zag, geen beelden meer kreeg. Ze kon de meditatie’s ook niet na vertellen, hoewel ze wel helemaal “bij” was. Het bleef één grote leegte.
De grote leegte
De grote leegte waar vanuit alles ontstaat en tot ons komt en die zo gevuld is met oneindige mogelijkheden. Hoe mooi was het dus dat ze daar contact mee kon maken. Het grote niets. Voor het ego was het frustrerend. Die wilde het begrijpen en er uitleg aan geven. Aan het einde van de retraite kreeg ze een fantastisch inzicht en een intense lichamelijke ervaring. “Dat bedenk je toch niet” was haar reactie.
Lekker op schoot
Belangrijk voor de persoonlijkheid (het ego) is om het bij je op schoot te nemen en gerust te stellen. In deze rollercoaster van groei en verandering kan het voor het ego super spannend zijn. Want wat blijft er nog over van hem of haar als er niets meer te vertellen valt. Als alles wat je dacht dat je was weg valt. Als al je veiligheidsmechanismes op de helling staan. Het ego is superslim en als je het in het ongewisse laat, zal het via de achterkant weer bij je binnen komen om zijn zin te krijgen.
Promotie
We kunnen niet zonder het ego. Het is waardoor we ons kunnen uitdrukken hier op Aarde. Het mag echter meegroeien met jou. Het krijgt een promotie. Geef het dus alle ruimte om met je samen te werken. Daar waar het de rol van tetteraar had, mag het groeien naar een ego dat jou ondersteunt. Van jouw energie naar beneden halen en je doen laten twijfelen door al die “ja maar als” gedachten of “zie je wel, kijk nou uit” gedachten, gedachten van tekort, gemis, schuld en vul zelf maar in, naar hogere gedachten. Gedachten afkomstig vanuit de uitlijning met dat hogere. Steunende gedachten, liefdevolle en harmonieuze gedachten. Nieuwe creatieve ideeën. Dan komt de bescherming, de veiligheid en het weten wat je wel of niet moet doen vanuit een andere energie.
Je hebt je hoofd nodig
En zoals iemand me van de week schreef “we hebben ons hoofd toch nodig”. Ja zeker, heb je je hoofd nodig om dat hogere door je heen te laten gaan. Voor mij is het echter niet meer mijn hoofd dat oplossingen bedenkt. Als ik hoger inplug komt de informatie, via mijn hoofd, uit een ander kanaal. Je kunt dan ook ervaren dat dat met gemak en eenvoud gaat. Dat ploeteren lost dan op.
Je gaat waarnemen met andere zintuigen. Je kijkt de wereld in vanuit het licht in je hoofd. Dat is ook nieuw voor je persoonlijkheid. Je kunt gaan merken dat het steeds stiller in je wordt. Ook in je hoofd. In eerste instantie kan dat ontzettend saai aanvoelen. In een volgend stadium kun je dan ontdekken dat er een hoop ruis wegvalt en dat dat innerlijke rust en vrede brengt.
Dus mijn tip voor deze week: neem je ego wat vaker bij de hand, stel het gerust en nodig het uit om mee te groeien.
Fijne week weer.
Harte groet,
