Het was voor mij een uitdaging om met 4 vrouwen die ik niet kende in één auto van hostel naar hostel te reizen. Maar eigenlijk bleek het nog een kado te zijn: naast de fantastische energie van Marion en de kracht van IJsland heb ik veel gekregen van mijn medereisgenoten. Want niet alleen hebben we onwijs veel gelachen met elkaar maar ik heb ook de steun gevoeld op momenten dat ik het nodig had en heb steun mogen geven.
Allemaal hebben we onze portie van bijzondere aandacht van zowel Marion als IJsland gekregen. Terwijl ik dit schrijf zit ik gewoon met kippevel door alle mooie beelden en bijzondere herinneringen die door mijn hoofd gaan.
Met welke woorden kan ik beschrijven wat het tot op de dag van vandaag met mij doet? Ik ben vrouwelijker, zachter geworden en toch krachtig gebleven. Het gevoel ergens bij te horen (geen idee waarbij maar ik hoor er wel bij) geeft me houvast. En het fijnste is wel het vertrouwen in mezelf, de rust met mezelf en het thuiskomen bij mezelf.
juni 2013
