Hoewel ik nog denk dat alles gaat zoals ik gewend ben blijkt langzamerhand dat ik een andere, voor mij nieuwe weg ben ingeslagen. Een weg die kennelijk rustig mag zijn. De weg waar ik naar op zoek ben voor de laatste fase van mijn leven?
Er gebeuren wonderlijke dingen deze retraite. Ik verzuim meditaties en ga in plaats daarvan wandelen. Ik weet zeker, dat is nooit eerder gebeurd. Tijdens een wandeling verdwaal ik en dat mag. Mijn horloge blijft stil staan en is niet meer in beweging te krijgen. Ik loop een blessure op aan mijn been en geef dat rust. Ik drink een dag lang koffie wat ik nooit doe. Het lijken gewone dingen maar dat zijn ze niet voor mij.
Dat worden ze wel en niet alleen tijdens deze retraite. Ik laat nu binnen komen wat binnen wil komen en vertrouw er op dat het goed is. Ik hoef niet meer alles uit de kast te halen om de best mogelijke prestaties te leveren. Ik mag hulpeloos zijn, klein en onzeker, maar ook warm en open-minded, zorgzaam en liefdevol voor mijzelf en mijn straks nieuwe omgeving. Ik mag groot zijn in mijn kleinheid, klein in mijn grootheid. Ik hoef niet beter te worden dan ik ben. Ik hoef alleen maar licht te stralen.
December 2022
