/
/
/
Ineke van Geest

Ineke van Geest

IJsland is water

het land houdt dat in bedwang

energie stroomt vrij. (IvdG)

 

We reden de ochtend vroeg weg om de toeristenstroom voor te zijn. De eerste stop is Gullfoss, de “gouden waterval”, die zijn naam ontleent aan de gouden gloed, die in het licht van de avondzon ontstaat. Vanaf de parkeerplaats is weinig te zien. Niets wijst op watergeweld. Het pad loopt wat naar beneden en dan ineens: de gletsjerrivier, Hvita, in twee trappen die in een hoek van 90 graden op elkaar staan. Het water dondert in een tientallen meters diepe ravijn. Onstuimig en onbedaarlijk, opspattend en onstuitbaar. Horen vergaat je, ogen kom ik te kort. Ik voel me nietig bij zoveel geweld en tegelijkertijd laat ik me vullen met de alomtegenwoordige energie. Opgeladen wandel ik naar de auto..

Het tweede doel is Geysir. Hier bezoeken we de geisers. Als ik uit de auto stap voel ik de natte atmosfeer, die me bewust doet zijn van mijn 80% waterinhoud. Stokkur (letterlijk “botervat”), de geiser die om de 5 minuten zijn fontein omhoog stuwt, is op dit moment in werking. Indrukwekkend is de met lucht of stoom gevulde waterbel boven de 2 meter  schachtopening, die zich een seconde voor de uitbarsting vormt en samentrekt om zich vervolgens met een plof in een waterzuil te ontladen. Ik kan er geen genoeg van krijgen en voel me steeds meer tot water vervloeien. Ik wil hier blijven. Overal om mij heen zijn kleine hete bronnen, waarvan de kleur afhankelijk is van de minerale samenstelling, die varieert van turkooisblauw tot felrood. Ze staan met elkaar in verbinding door overstromend water. Een droomlandschap. Tijd rekkend slenter ik naar de auto.

Tenslotte rijden we naar Kerid, een kratermeer. Van bovenaf kijk ik naar de bodem, die gevuld is met water en de lucht weerspiegelt. Ik voel een sterke drang om naar beneden te lopen. Via een houten trap is dat niet lastig. Hier voel ik de bron van mijn bestaan. In deze beslotenheid is mijn leven begonnen. Ik voel de vrouwelijke energie via mijn voeten omhoog kruipen. In stilte loop ik naar boven, de ladder van het vervolg van mijn leven bestijgend. We gaan weer verder. Waarom eigenlijk?

Drie watervormen.

Geysir warmtebron

Gullfoss almachtige kracht

Kerid baarmoeder.

Juli 2019

 

Marion van Schagen

Bel mij gerust voor advies