Na de stilte retraite was ik al snel terug in de hectiek van familie- en vrienden bezoek, feestjes, bbq, etc. Tussentijds was ik me steeds bewust van mijn gedachten, van mijn IK, en alles er om heen, en dacht ik geregeld terug aan de 3 stilte dagen. Die herinneringen werden steeds mooier!
Om eerlijk te zijn, vond ik het behoorlijk pittig, vooral de eerste 2 dagen. Het ego met al zijn verhalen, waardoor er twijfel ontstaat. Het was intern een enorm gevecht, waarin ik bleef hopen, verwachten, verlangen om iets te bereiken…wat wist ik eigenlijk niet…? Misschien om ook in die diepere laag te komen. Het heeft me enorm veel inzichten gegeven, en daar ben ik je heel dankbaar voor.
Ik blijf op zoek, maar ik probeer meer te accepteren en minder te streven. En niet vanuit het IK te streven.
Suzan Grootschoten – augustus 2019
