Vorige week wenste ik je een verbonden week toe. Op die verbondenheid wil ik deze week nog even doorgaan. Zelf kwam ik deze week een aantal situaties tegen waarin zo duidelijk werd hoe anders het werkt als we het samen “doen” of als we samen zijn.
Verbroedering
Gisteravond was ik bij het concert van Guus Meeuwis. 35.000 Mensen bij elkaar. Een mooi moment om me bewust te verbinden. Er wordt vaak gesteld dat muziek en sport verbroedert. De vraag die bij me opkwam was: is het de muziek of de sport die verbroedert? Of is het omdat we op zo’n moment met zijn allen zó verbonden zijn wat het gevoel van verbroedering geeft. Voor mij is het dat laatste. En dat de sport of de muziek het doel is dat het middel heiligt.
Samen delen is helen
En toch hoe moeilijk kan het zijn om dat wat je wérkelijk bezig houdt met anderen te delen? Je open en kwetsbaar op te stellen. Te laten zien dat je mens bent. Soms kom je in situaties dat je er gewoonweg niet meer omheen kunt. Je hebt jezelf zo lang groot en sterk gehouden. Je hebt zo je best gedaan. En dan is opeens je emmer vol. Dan hoeft er nog maar iets te gebeuren en die laatste druppel doet je emmer overlopen. Dat kan heel overweldigend en kwetsbaar voelen. Aan de andere kant kan het zo’n uitnodiging zijn om jezelf te openen. Puur door te laten zien wat er is op dat moment. Zonder verhaal. Er zijn emoties. Punt. En jij bent die emoties niet. Jij bent dat pure, dat stille, die vrede.
De valkuil
In lotgenotengroepen kunnen mensen veel steun bij elkaar vinden. Puur omdat er verbondenheid is die mensen samenbrengt. Prachtig als mensen hier steun uit putten. Guus zong gisteravond: “Je staat niet alleen, je hoeft niet alleen”. De valkuil die ik er echter zie is dat mensen in verhalen kunnen blijven rondcirkelen. Zich ook verbinden en identificeren met de ziekte. En daar mogen we nu net van loskomen. Dat is wat we mogen overstijgen. Want je bent je ziekte niet. Jij bent de onophoudelijke, oneindige, stromende stilte, vrede, licht.
Verbinding maakt het lichter
Bij een uitvaart verbond ik me deze week heel bewust met alle aanwezigen tijdens de plechtigheid. Zo mooi om te voelen dat verbondenheid de energie echt lichter en in dit soort situaties ook dragelijker maakt. Dat we door bewust te verbinden elkaar dus werkelijk ondersteunen. Voor mij gaat dat echt verder dan onbewust aanwezig zijn. En begrijp me alsjeblieft niet verkeerd. Ook dat heeft zijn functie. Je bijdrage is denk ik alleen van een ander kaliber als je bewust aanwezig bent. En met bewust bedoel ik dan je gewaarzijn van je eigen essentie en dat van de ander. En hoe dat samenkomt. Je bewustzijn van dat enorme energieveld dat continu in beweging is. Dat energieveld waar jou fysieke lichaam een uitdrukking van is in deze materiële wereld. Een uitdrukking die een speldenknop is van het Al en wat tegelijkertijd zo’n kracht in zich draagt.
Er is vrede, altijd
Als je verbonden bent met jezelf, kun je in alle chaos toch steeds de vrede, de stilte en de vreugde gewaar blijven. Als ik voor mezelf spreek vraagt dat om oefening. Steeds weer terug keren naar de innerlijke stilte, de vrede in mezelf. Wat er om me heen ook gebeurt. Dan kun je in alles wat er om je heen gebeurt jezelf toch gewaarzijn van de stilte en verlies je jezelf niet.
Gun jij jezelf de vrede?
De stilteretraite is een groot kado. Jezelf een aantal dagen de gelegenheid geven om te herbronnen. Om de stilte en de vrede (weer) in jezelf te hervinden. Vanuit de stilte te ervaren hoe je verbonden bent met alles en iedereen rondom je. Jezelf te gunnen om jezelf tijdens deze dagen op dieper niveau dan ooit te voren te verbinden met je essentie. Je vreugde, je harmonie, je liefde, je licht. Te ervaren dat al de chaos om je heen wegvalt, als je de verhalen loslaat. Als je gedachten tot stilstand komen. Als je emoties tot rust komen. Dan wordt het helder in je. Ga je zien waar het echt over gaat en wat er in je leven kan veranderen. Dat die vrede, rust en liefde in jou, uitgedrukt wil worden via jouw fysieke lichaam. Dat dat niet een “af en toe- gebeuren” is maar jouw constante staat van zijn. Kun je je voorstellen hoe fijn dat is? Dus, wacht niet langer. Ik weet dat er een aantal mensen zijn die wikken en wegen of ze wel of niet mee zullen doen. Waar wacht je nog op? Aanmelden kun je op ….
Fijne week gewenst!
Harte groet
