Ik herinner me mijn neefje die voor het eerst stappen in de knisperende sneeuw maakten. Wat angstig, onderzoekend, spelend, zich verwonderend. Ik denk aan onze eigen kinderen als baby, spelend, zich verwonderend over de beweging van hun eigen armpjes en handen. Ik denk aan mijn vader die we meenamen naar de Efteling, hoe hij met open mond zich stond te verwonderen over de wereld van magie.
Verwondering
Je kunt je op vele manieren verwonderen. Vanuit de speelsheid van je innerlijke kind, onderzoekend, ontdekkend, vreugdevol, open. Je kunt je ook verwonderen vanuit frustratie, vanuit het niet weten en het willen begrijpen.
Speels en open
Dat vreugdevolle speelse open verwonderen, kan je bij dat nieuwe brengen dat je nog niet kent. In dat open zijn kun je dingen gaan zien die je nog nooit eerder gezien hebt. Nieuwe perspectieven en inzichten. Ben je je bijvoorbeeld bewust van de energetische wezens rondom je, van al die hulp op andere niveaus? Je kunt daar een plaatje bij hebben. Als je het plaatje loslaat kun je zomaar vormen van hulp gaan zien, die je nog nooit gezien hebt.
Begrijpen
Vanuit het willen begrijpen en ergens een antwoord op willen hebben, zetten we alles vast. We bevriezen het. We stoppen het in een hokje hoe het – ook ingegeven door de wetenschap – er uit zou moeten zien. Dat geeft een valse zekerheid. Een gevoel van controle. Wat we de afgelopen jaren hebben kunnen leren is dat controle een grote illusie is. Weet je dat de uitkomst van een wetenschappelijk onderzoek al vooraf is bepaald door de intentie en de energie waarmee de onderzoeker het onderzoek aangaat. Zo werkt de energie. Is dat niet iets om je over te verwonderen?
Het mysterie
Ik kom steeds meer uit bij gemak en eenvoud. Dat dat onze ware aard is. Ik kan me telkens weer verwonderen over hoe de energie werkt. Als ik iets in mijn energie verander, dat mijn omgeving daarop reageert en mijn ervaring dus anders is.
Hoe ik mensen aantrek in mijn praktijk met thema’s die ik zelf eerder gekend heb. Ik verwonder me over hoe snel het manifesteren van gedachten gaat. Ik verwonder me over hoe prachtig en complex ons lichaam in elkaar steekt en weet ik hoeveel functies tegelijkertijd uitvoert. Ik verwonder me over de opmerking die iemand maakt en die ik nooit verwacht had uit haar mond. Ik verwonder me over hoe we elkaar aanraken, ondersteunen door te delen wat ons bezig houdt. Ik verwonder me over alle beerputten die opengaan, alles wat helder wordt. Ik verwonder me over de mega shift waar we met zijn allen inzitten en hoe we daarin uitgenodigd worden om buigzaam te zijn, mee te bewegen. Ik verwonder me over hoe mooi het leven in elkaar zit. Een mysterie op zich.
Laat jij je nog wel eens verwonderen?
Ik wens je een mooie week toe, vol momenten met verwondering. Mooi om te ontdekken wat dat met je doet .
Fijne tweede kerstdag en tot volgende week.
Harte groet,
