De leegte
Ik zit in het theater en kijk eens rond. Mannetje, vrouwtje en over het algemeen spat de vreugde nou niet echt van de gezichten af. Gevangen in afhankelijkheid. Op zoek naar entertainment om de innerlijke vreugde te hervinden? Om de leegte op te vullen? Het lijkt of ik steeds gevoeliger voor het opmerken van de leegte wordt.
In een restaurant een jong stel tegenover elkaar, ieder met hun telefoon. Na een tijdje stapt de jongen op om buiten een sigaret te gaan roken. Er wordt niet gesproken. Tuut tuut tuut, geen verbinding.
Als ik in de stad loop zie ik mensen met afhangende schouders en volgepropte tassen lopen. Het ego is weer even gerustgesteld om vervolgens met het volgende verlangen te komen. Het kopen is het tijdelijke zoethoudertje.
De zombie-maatschappij
In een blog noemde iemand het laatst de Zombie-maatschappij waarin we beland zijn. Vanuit oude programmeringen leven we op de automatische piloot. Afwezig. In een wereld vol schijnveiligheid waar we angstvallig aan vasthouden. Bang om de zekerheden die we denken te hebben los te laten. Lam geslagen door de collectieve angst en pijnen. Bang om wérkelijk de verlangens van ons hart te volgen.
Zo het één en ander overpeinzend denk ik aan de bevolkingsgroepen die wij – arme landen – noemen. Mensen die vaak niets hebben én zoveel gelukkiger zijn.
Wat is geluk eigenlijk?
Het maakt me ook triest. Wat is geluk eigenlijk? Ik stap op de fiets en rij naar de bollenvelden. Heerlijk! Al die kleuren, mijn lijf slurpt het op. Ik zie een reiger roerloos langs de sloot staan en voel de vreugde mijn lijf in stromen. Hoe helend is de natuur. Hoe ik geluk in de schoonheid van de natuur kan vinden. Ik hoor mezelf zeggen “wie heb het, op maandagochtend? “ en ja, dat zijn voor mij mijn geluksmomenten.
Op het moment dat je dit blog leest zit ik op IJsland. Nog steeds één van mijn mooiste creaties om mijn werk te kunnen doen op plekken waar ik zelf graag ben. Wie heb het?
Als ik aan het wandelen ben en mijn hele hebben en houwen in mijn rugzak bij me heb, ontbreekt het me aan niets. Wat een heerlijkheid.
Ik zie een oudere man een rolstoel voortduwen met daarin een fragile dame op hoge leeftijd. Op een zeker moment stopt hij en begint hij liefdevol en zacht de schouders van de dame te masseren. Ik merk dat de liefde die ervan uitgaat me raakt. Mooi om te zien.
Dankbaarheid als sleutel
Ik kom tot de ontdekking dat voor mij, geluk met dankbaarheid gepaard gaat. Als ik me dankbaar voel voor alles wat ik kan, voor alle mooie mensen in mijn leven, voor onze mooie kids, voor de mogelijkheden die ik krijg, dan voel ik me ook gelukkig. Dankbaarheid maakt dan ook deel uit van mijn dagelijkse meditaties, zodat geluk mijn deel kan zijn.
Heb jij idee wat geluk voor jou is? Ik ben benieuwd. Fijn als je je reactie hier wilt plaatsen, dan kunnen andere mensen ook door jou geïnspireerd worden.
Fijne week,
Harte groet,